Nieuw-Zeeland!

Hey allemaal,
Het is weer tijd voor een update vanuit Nieuw-Zeeland, want de tijd vliegt. Maandag 5 mei zijn we aan de Kiwi - Experience begonnen. Dit is een reis door NZ met een bus. We rijden van plaats naar plaats met onderweg verschillende stops. In alle plaatsen waar we stoppen zijn activiteiten die je kunt doen en je kunt zelf aangeven hoelang je in een plaats wilt blijven. Het is dus een hop on - hop off bus. We ziin in Auckland vertrokken en naar Hot Water Beach gereden. We hebben een wandeling gemaakt naar de Cathedral Cove en zijn aan het eind van de middag naar het strand geweest. Het is ondertussen herfst in NZ dus niet echt strandweer, maar Hot Water Beach heet niet voor niets zo. Als je aan het eind van de middag op het strand bent en een gat graaft komt er kokend heet water naar boven borrelen. Je creëert dus eigenlijk je eigen spa. Ik heb er met mijn voeten van genoten. Dinsdag 6 mei zijn we vertrokken naar Waitomo. We zijn onderweg gestopt voor een korte wandeling en boodschappen. Als je één keer met je ogen knippert ben je namelijk door Waitomo heen. Hier waren dus ook geen winkels. 's Middags hebben we als activiteit Black Water Rafting gedaan. We zijn met een opblaasband in de grotten geweest om daar rond te dobberen en twee keer moesten we naar beneden springen. We hebben veel 'gloworms' gezien en het ontzettend koud gehad, maar het was de moeite waard. Woensdag 7 mei zijn we vertrokken naar Rotorua. Dit plaatsje staan bekend om zijn stank. Er zijn door heel het dorp gaten, een soort geisers waar rook uitkomt. Het ruikt naar zwavel, maar soms ook ontzettend naar rotte eieren. We zijn onderweg gestopt bij een plaatsje dichtbij de Hobbiton Movie Set. Je kon als activiteit met een bus naar de set toe om te zien waar alles opgenomen is. Wij zijn met de bus doorgereden naar Rotorua om daar als activiteit de 'luge' te doen. Dit is hetzelfde als rodelen. We zijn omhoog gegaan met de kabelbaan en drie keer naar beneden geraced in onze karretjes. Wat een fun was dat! We zijn twee nachten in Rotorua gebleven. Donderdag 8 mei hebben we weinig gedaan. We hadden een hostel met spa en heel veel films, dus voor donderdagavond was een filmavond gepland met popcorn en thee. Vrijdag 9 mei zijn we vertrokken richting Taupo. Ook hier zijn we twee nachten gebleven. Kiki heeft daar een parachutesprong gedaan, maar ik heb dit een aantal jaar geleden in NL al gedaan dus ik ben naar het hostel gebracht. Ik wilde graag met haar meegaan, maar dit mocht niet. Zaterdag 10 mei hebben we een wandeling gemaakt door het dorpje en naar het meer. In veel plaatsen waar we komen is er een meer. Australie heeft prachtige stranden, NZ heeft prachtige meren en bergen. We rijden met de bus door de prachtige natuur. Zondag 11 mei zijn we naar River Valley vertrokken. We hebben onderweg een wandeling gemaakt door het Tongariro National Park. We wandelen wat af hier in NZ, maar het zijn mooie tochten. River Valley is echt een 'gat'. Ik heb mama dan ook nog snel even een berichtje voor Moederdag gestuurd, want we zouden totaal geen bereik hebben in River Valley. Af en toe is het best fijn, geen social media. We hebben 's avonds een spel gespeeld en zijn op tijd gaan slapen. Het was daar echt koud, -10 's nachts maar ik was ondertussen al wel een beetje aan het weer gewend. Overdag was het zo'n 17 graden en zolang de zon schijnt hebben we niks te klagen. De herfst is ontzettend mooi. Maandag 12 mei zijn we vertrokken naar Wellington, de hoofdstad van NZ. We sliepen in een hostel waar we gratis avondeten hadden, best fijn om vier dagen niet te hoeven koken. Dinsdag 13 mei zijn we naar een museum over NZ geweest. Woensdag 14 mei was het tijd om te winkelen. Ik heb maar eens even een dikke sjaal gekocht, want de verkoudheid was al aanwezig. In Wellington hebben we veel regen en harde eind gehad, maar gelukkig hadden ze genoeg films in het hostel dus we hebben ons wel vermaakt. Vrijdag 16 mei werden we om 7.15 al opgehaald. We gingen met de veerboot van het noordelijke eiland naar het zuidelijke eiland. De tocht duurdr drie uur, maar ik heb lekker liggen slapen. Dat slapen lukt me toch wel erg goed. Het is soms best vermoeiend dat reizen met de bus, maar Kiki en ik hebben de achterbank van de bus in beslag genomen, dus we hebben nu alle ruimte. We zijn in Auckland begonnen met zo'n 50 mensen, een bus vol. Sinds Taupo zijn we met ongeveer 25 / 30 mensen. Het verschilt hoeveel mensen uitstappen en opstappen. Nadat we van de veerboot afkwamen zijn we doorgereden naar Kaiteriteri. Dit was nog een behoorlijke lange trip, dus 's avond eten koken, douchen en naar bed. Zaterdag 17 mei zijn we vertrokken richting Westport. We zijn onderweg bij een meer gestopt voor een wandeling van de ene naar de andere kant. Soms hebben we geen zin in de wandelingen, maar als je eenmaal aan het lopen en kletsen bent ben je zo aan het eind. 's Avonds nog even met pap en mam geskyped om de bezigheden in NL nog een beetje mee te krijgen. Zondag 18 mei zijn we vertrokken richting Franz Josef. We hadden hier echt een hele fijne kamer en leuke mensen. We zijn in de heerlijk warme hot tub gedoken na een regenachtige dag. Maandag 19 mei zijn we met een groep vertrokken richting een gletser. Het was eerst 1,5 uur lopen naar de parkeerplaats waarna je nog naar de gletser moest lopen. Onderweg begohn het super hard te regenen dus toen we eenmaal bij de parkeerplaats aankwamen was iedereen verzopen. Sommige mensen zijn helemaal doorgelopen, ik ben doorgelopen tot ik de gletser kon zien en ben toen terug gegaan. Wat was het koud! Terug bij het hostel een warme douche genomen en spelletjes gespeeld, want het stopte die dag niet meer met regenen. Dinsdag 20 mei zijn we vertrokken richting Wanaka. Het weer was slecht, dus we zijn onderweg een paar keer gestopt om foto's te maken, maar zijn verder in één keer doorgereden. Gelukkig scheen in Wanaka de zon, dus we hebben met onze kamergenoten een wandeling gemaakt naar het meer. Woensdag 21 mei zijn we vertrokken richting Queenstown. Dit was de uitgaansplaats voor de backpackers. Voor donderdag 22 mei stond mijn swing 's middags gepland. Toen we aankwamen kregen we te horen dat het te hard waaide. Ze mogen de swing doen totdat de wind 40 km/u is en de wind was 70 km/u. Het zag er dus niet naar uit dat het snel beter zou worden. We zijn terug gegaan naar de stad om nog iets aan onze middag te hebben. Vrijdag 23 mei was poging twee voor de swing. In vergelijking met donderdag toen de zon scheen miezerde het op vrijdag. Ik werd uitgekozen om als eerste te gaan. Je kon ervoor kiezen om de swing voorwaarts, achterwaarts of op zijn kop te doen. Ik koos ervoor om hem achterwaarts en op zijn kop te doen. Als we het dan toch doen, doen we het maar in één keer goed. Het was een super gave ervaring. 's Middags zijn we naar de skyline geweest om nog een keer een luge te doen. We zijn deze keer vijf keer naar beneden geweest. 's Avonds zijn we naar Fergburger geweest. Dit is de beste burgertent in Nieuw-Zeeland werd ons verteld en dat is waar. Wat was die hamburger lekker! Zaterdag 24 mei zijn we naar Lake Tekapo vertrokken. Dit was weer een dorpje waar weinig te doen was, dus het was film middag en een chill avond. Zondag 25 mei zijn we richting Christchurch vertrokken. Dit is de grootste stad op het zuidelijke eiland. Ze zijn in Christchurch veel gebouwen aan het opbouwen, omdat er in 2010 en 2011 twee zware aardbevingen zijn geweest. We zijn naar de supermarkt geweest en hebben muffins gebakken. Vanmorgen zijn we naar Kaikoura vertrokken, onze laatste stop met de Kiwi bus. Het is hier nu zo'n 10 graden en er staat een gure wind. Tijd om binnen naast de verwarming te zitten. We zijn bijna aan het eind van ons Nieuw - Zeeland avontuur. Morgen pakken we een andere bus terug naar Christchurch om donderdagavond naar Melbourne te vliegen. Daar zullen we een week zijn en vervolgens nog een week in Sydney. Jullie zijn weer up to date over mijn laatste vier weken. Als jullie vragen hebben, stel ze gerust!

Liefs José

Townsville, Cairns & Auckland

Hi allemaal! Hier weer een update over de afgelopen twee weken. Maandag 14 april hebben we de ferry van Magnetic Island naar Townsville gepakt. We hadden 's ochtends de busmaatschappij nog gebeld en onze bus naar Cairns zou 's middags gewoon vertrekken. Eenmaal in Townsville aangekomen bleken toch alle bussen geannuleerd te zijn, omdat de politie de wegen hadden afgesloten. We hebben onze bus omgeboekt naar donderdag en zijn op zoek gegaan naar een hostel. Na een hostel te hebben gevonden bleek dit vol te zitten, omdat iedereen niet verder kon reizen vanuit Townsville. We hadden even de angst dat het nog behoorlijk lastig kon worden om een hostel gevonden te krijgen, maar na wat zoeken op internet was het toch gelukt. We hadden een zes persoons kamer geboekt, maar kregen een twee persoons kamer. Wat een luxe was dat na 7 weken al je spullen achter slot en grendel doen en proberen het opgeruimd te houden. Woensdag 16 april zijn we aan net eind van de middag naar Castle Hill vertrokken. Dit was een berg die we zouden gaan beklimmen om de zonsondergang te zien. Het was een behoorlijke steile klim en wij als backpackers hadden niet erg nagedacht. Iedereen liep namelijk in zijn sportkleren en stevige schoenen, Kiki en ik liepen in onze korte broek en slippertjes. Maargoed we hebben de top gehaald en hadden een prachtig uitzicht over Townsville. Donderdag zijn we om 10.00 uur uitgecheckt en naar de bus gebracht. Deze zou om 12.00 uur vertrekken. Bij aankomst meteen gevraagd of bus reed en deze zou gewoon gaan. Om iets voor twaalf was de bus er dan ook, dus we stonden in de rij om onze namen van de lijst af te laten strepen. Bleek dat mijn naam wel op de lijst stond en Kiki's naam niet. Terug naar binnen naar de balie om te informeren hoe of wat. Bleek dat Kiki's bus geboekt was voor 7.15 uur 's ochtends en mijn bus voor 12.00 uur 's middags. Alleen had deze beste man ons dat niet verteld en op allebei onze papieren 12.00 uur geschreven. De eerst volgende mogelijkheid om samen te reizen zou zondag 20 april zijn. Na wat stampij te hebben gemaakt besloten om deze optie te nemen, waren er opeens ook geen twee stoelen meer vrij. Dus uiteindelijk werd mijn bus om 07.15 uur 's ochtends geboekt en Kiki's bus om 14.30 uur 's middags. We zijn maar weer terug gegaan naar het hostel en hebben de rest van de dagen veel van de zon genoten en aan het zwembad gelegen. Townsville was namelijk echt een klein stadje waar eigenlijk niks te beleven was. Zondag 20 april zijn we allebei al vroeg vertrokken, omdat ik mijn bus moest halen. Kiki ging alvast mee in de hoop dat er misschien toch een plaats in de bus vrij was van iemand die niet op kwam dagen. Dit was ook het geval en we konden dus toch samen reizen naar Cairns. Zes uur later zijn we in Cairns aangekomen en naar ons hostel gegaan. De eerste paar dagen hadden we regen en hebben we dus niet veel gedaan. Donderdag 24 april stond een duiktrip gepland. We zijn om 08.00 uur aan boord gegaan van de boot. Er was de mogelijkheid om te snorkelen of duiken. Kiki mocht helaas niet duiken vanwege een vroege oor operatie, dus ik ben alleen gegaan. We kregen op de boot een instructie over de onderwater signalen en apparatuur. Na de instructie werd ik weer zeeziek van de schommelende boot. Mijn ontbijt kwam er dus weer uit en zoals Kiki zei; nu weet ik wat ze bedoelen met groen zien. We gingen in groepjes van drie personen en een instructeur duiken. Ik ben zo'n zeven meter naar beneden geweest en heb prachtig koraal en vissen gezien, want we doken in het Great Barrier Reef. Na zo'n dertig minuten zijn we weer boven water gekomen. Na de lunch was er nog de mogelijkheid om te snorkelen maar de zee was best ruw en het was best koud. Ik ben met Kiki nog wel op een kleiner bootje geweest met een glazen bodem, zodat we nog vissen en koraal konden zien. 's Avonds zijn we nog naar een markt geweest en op tijd gaan slapen. Alleen ging voor de tweede nacht het brandalarm af, waardoor onze slaap weer werd verstoord. Gelukkig was het weer loos alarm en lagen we na 15 minuten weer in ons bed. Maandag 28 april zijn we met een bus naar de Table Lands geweest. We hebben verschillende meren en watervallen bezocht. Onderweg werden we bezig gehouden met spelletjes en muziek in de bus. Het was een lange dag van twaalf uur, maar zeker de moeite waard. Woensdag 30 april zijn we om 7.30 uur opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Om 10.00 uur ging onze vlucht naar Sydney waar vandaan we door zijn gevlogen naar Auckland. Wij dachten dat Australië streng was met regels, Nieuw-Zeeland is nog veel strenger. We hadden drie uur de tijd om in Sydney over te stappen en uiteindelijk was na twee ur al het papierwerk geregeld en konden we door de douane. We zijn 's avonds om 21.00 uur geland in Auckland, maar er is nu weer een ander tijdsverschil. We zijn naar ons hostel gegaan en in ons bed in gekropen. Het is in Nieuw-Zeeland wel een stuk kouder dan in Australië, maar daar zullen we wel weer aan wennen. Gisteren hebben we fietsen gehuurd om Auckland te verkennen. We zijn naar een berg gereden en een heel eind langs de boulevard gefietst. Ik denk dat we uiteindelijk zo'n 15 kilometer hebben gefietst. Het was even wennen met het verkeer, maar er is uiteindelijk maar één keer naar ons getoeterd. Morgen gaan we alweer weg uit Auckland om aan onze Kiwi Experience trip te beginnen. We gaan met een bus verschillende plaatsen bezoeken op allebei de eilanden. Uiteindelijk vliegen we dan 29 mei weer terug naar Australië!

Liefs José

Noosa, Airlie Beach & Townsville

Hey allemaal!

We zijn weer twee weken verder sinds de laatste blog en ik heb weer een hoop meegemaakt en gezien. Vrijdag 28 maart hebben we Brisbane verlaten en zijn we naar de Australian Zoo geweest. De Australian Zoo is vooral bekend door de crocodile hunter Steve Irwin. Aan het eind van de dag zijn we weer opgehaald door de bus en doorgereden naar Noosa, onze volgende plaats op de kaart. Zaterdagavond hadden we een meeting met de Fraser groep. We kregen een instructiefilmp te zien over hoe het rijden in een auto met 4x4 wielaandrijving en wat de gevaren ervan waren. Maandagochtend zijn we om 7.30 vertrokken voor onze trip naar Fraser Island. We zijn met de bus naar Rainbow Beach gebracht. Daar werden we over drie auto's verdeeld waarna we naar de veerboot zijn gereden. We zijn met de veerboot overgestoken waarna we over het strand naar een lunch plaats zijn gereden. Hier hadden we ook de eerste mogelijkheid om te zwemmen. We zijn daarna doorgereden naar ons resort. Nadat onze tourguide spullen had afgezet bij het resort zijn we door het regenwoud naar Lake MC Kenzie gereden. Het was flink hobbelen in de auto, maar het meer was prachtig. Eenmaal terug gekomen in het resort zijn we over de kamers verdeeld en hadden we wat vrije tijd. We zijn 's avonds met de groep naar het strand geweest. We moesten 's avonds minimaal in groepjes van vier mensen zijn, omdat er dingoes op het eiland zijn die spullen komen stelen. Gelukkig hadden wij er geen last van in het resort, maar we hebben er gedurende de drie dagen wel een aantal voorbij zien komen. De sterrenhemel op het strand was geweldig. Er waren zo ontzettend veel sterren. Het is bijna niet in woorden uit te drukken hoe mooi dit was. Na het strand was het tijd voor een poolparty. Dinsdag 1 april werden we om 08.00 uur wakker gemaakt. Na het ontbijt zijn we naar de 'hangover' creek gereden. Een klein en erg koud kreekje voor de vroege morgen. Na hier een uurtje te zijn geweest zijn we doorgereden naar het Cathedral Park. Onderweg zijn we nog langs het Maheno Shipwreck gekomen. Een groot scheepswrak, maar het bleek maar 1/3 van het hele schip te zijn. In het Catherdral Park hebben we geluncht, waarna we zijn doorgereden naar de Champagne Pools. Het is moeilijk uit te leggen wat het is, dus ik zou zeggen, google het even. Na de Champage Pools hebben ee de Indian Head beklommen. Vanaf deze klif hadden we een prachtig uitzicht. We zijn terug gereden naar het resort waar we 's avonds weer een poolparty hebben gehad. Woensdag werden we om 07.00 uur gewekt. We zijn naar Lake Wabby gereden. Na een wandeltocht van 45 minuten kwam we hier aan. We zijn hier twee uurtjes geweest waarna we aan de terugreis naar de veerboot zijn begonnen. Toen we bij de veerboot aankwamen zagen ee wilde dolfijnen zwemmen op zo'n vijf meter afstand van het strand. Geweldig om te zien. We zijn met de veerboot overgestoken, terug gereden naar Rainbow en van daaruit terug naar Noosa. Er was 's avonds een afterparty geregeld in het hostel, maar nadat iedereen had gegeten lag iedereen vroeg in zijn bed. Vrijdag 4 april hebben we om 17.30 de bus naar Airlie Beach gepakt. We hadden een reis van 16 uur voor de boeg. Gelukkig waren Kiki en ik nog erg moe van de Fraser trip, dus we hebben zo'n 13 uur liggen slapen. Dan gaat de tijd toch behoorlijk snel. Om 9.30 uur zijn we in Airlie Beach aangekomen, waarna we naar het hostel zijn gelopen. We hebben de rest van de dag en de zondag gechilled aan het zwembad. Maandagmiddag zijn we om 15.00 uur aan boord gegaan van de 'New Horizon'. Een zeilboot waar we met zo'n 25 mensen aan boord gingen plus vier mensen van de crew. We hadden een driedaagse boottrip naar Whitsundays voor de boeg. 's Middags hebben we alleen maar gevaren naar de aanleg plaats voor de nacht. 's Avonds hebben wat gedronken en hadden we onze eerste nacht in de kajuit voor de boeg. Dindagochtend werden we om 6.30 uur wakker gemaakt voor ontbijt. We waren ondertussen alweer aan het varen. De boot schommelde ontzettend heen en weer, dus mijn ontbijt was er na een half uur alweer uit. Ik ben maar even terug naar bed gegaan en heb nog wat geslapen. Onze eerste aanlegplaats voor de dag was het Whitsundays National Park. Bij dit park hoort het Whithaven strand. Dit strand staat in de top vijf van mooiste stranden van de wereld. En wat was het mooi! Parelwitte stranden en een super blauwe zee. We hebben gezwommen in de zee met onze suit aan. Sinds Airlie Beach kunnen we namelijk niet meer in de zee zwemmen zonder suit aan. In de zee zijn kwallen en als die je steken stop je binnen een paar uur met ademen. 's Middags zijn we doorgevaren naar het volgende punt. Hier hebben we gesnorkeld in het Great Barrier Reef. Ik moest even uitvinden hoe ik rustig adem kon halen door de snorkel, maar uiteindelijk kon ik lange tijd onder water blijven. Verder konden we van de duikplank afspringen en hadden ze een opblaasbare glijbaan aan de boot vastgemaakt. Op maandagavond hadden we rond 23.00 uur een dolfijn rond onze boot zien zwemmen, op dinsdagavond zwommen er vier dolfijnen rond de boot. Ik had net het idee of ik in het Dolfinarium naar een verblijf stond te kijken. Ze zwommen zo dicht bij de boot. Een moment om nooit te vergeten. Woensdagochtend werden we om 06.00 uur wakker gemaakt voor ontbijt. Dit keer bleef het er wel in. We hebben 's ochtends weer gesnorkeld, we konden paddle boarden en weer van de glijbaan af. Rond 09.00 uur zijn we aan de terugtocht begonnen. Rond 12.00 uur hebben we weer ingecheckt in het hostel en de was gedaan. Donderdag 10 april hebben we om 07.00 uur de bus gepakt naar Townsville. Hier zijn we om 11.30 uur aangekomen, waarna we de veerboot naar Magnetic Island hebben gepakt. Hier was een hostel geboekt voor vier nachten. Vrijdag hebben we een tour gedaan door het Koala Village, dit hoort bij ons hostel. We hebben verschillende dieren vastgehouden zoals een schildpad, baby krokodil, koala, slang, hagedissen en een kakatoe. Eng, maar leuk om te doen. Vrijdag hoorde we dat er een cycloon richting Cairns kwam, Cairns is onze volgende stop. De bussen zouden niet rijden tot maandag. Nu was onze bus geboekt op maandag, dus we hadden de hoop dat we gewoon konden vertrekken. Sinds vrijdag regent hier ontzettend hard de hele dag. We kunnen dus niet erg veel doen. Vannacht was er een storm op het eiland. We werden om 07.00 uur wakker gemaakt, omdat het in onze kamer niet veilig meer was. We zijn naar een andere kamer verhuisd en hebben nog een paar uur geslapen. Daarna hoorden we dat de bussen tot een woensdag niet naar Cairns rijden. We hebben contact opgenomen met onze travel shop, dus we moeten even afwachten of de bussen morgen misschien toch rijden of we tot woensdag moeten wachten. We pakken morgen in ieder geval de veerboot terug naar Townsville, zodat als de bus gaat we al in het dorpje zijn. Het is een heel avontuur, maargoed het weer is iets wat je kunt niet regelen. We zullen zien wanneer we in Cairns aankomen, als het maar voor 30 april is, dan vliegen we naar Nieuw - Zeeland. Tot de volgende blog!

Liefs José

Byron Bay, Surfers Paradise en Brisbane

Hi allemaal! Hier het volgende verhaal vanuit Brisbane. Ondertussen al weer een hoop gezien en gedaan, dus tijd voor een update. Woensdag 12 maart zijn we om 08.00 uur 's ochtends aangekomen in Byron Bay. We hadden er een reis van 13 uur opzitten. Slapen ging de bus was niet erg makkelijk, dus Kiki en ik waren allebei behoorlijk moe. We konden nog niet inchecken in het hostel, maar wel onze spullen daar opslaan. We hebben het hostel een beetje verkend en zijn uiteindelijk buiten in het zonnetje in slaap gevallen. Toen we een aantal uur later wakker werden zijn we naar het strand vertrokken. Dit lag op vijf minuten lopen van het hostel. Byron Bay was een klein surf dorpje waar veel hippies wonen. Donderdag en vrijdag hebben we lekker aan het strand gelegen en gezwommen in de zee. Als we terug in het hostel waren lagen we daar meestal nog even in de jaccuzi voordat we gingen douchen en eten koken. Vrijdagavond hebben we de vuurtoren van Byron Bay beklommen om de zondsondergang te zien. Helaas was het een beetje bewolkt, maar we hadden toch een mooi uitzicht. Zondag hadden we onze eerste surfles. De eerste mededeling die de surfinstructeur vertelde was dat er veel wind was en dat hij in twintig jaar niet zulke grote golven had gezien. We gingen dus ook niet naar de zee, maar naar een rivier om te oefenen. In het begin was het balen, maar uiteindelijk hebben we een leuke ochtend gehad op het water. We hebben goed leren peddelen en op het eind van de ochtend waren er ook golven op de rivier die we konden 'pakken'. We zijn zondag middag naar een ander hostel vertrokken. We hadden namelijk 'surf & stay' geboekt, dus we sliepen in een ander hostel in Byron Bay. Het heette de 'arts factory' en er liepen behoorlijk wat artistieke hippies rond. We hebben onze ogen uitgekeken. We sliepen in een tippie, waar vier bedden in stonden. Kiki en ik hebben het geluk gehad dat we drie nachten met zijn tweeën hebben geslapen. Het was namelijk behoorlijk warm in de tippie. 's Maandags hadden we 's middags onze surfles gehad. We zijn deze keer wel naar de zee geweest. Dit viel toch even vies tegen om te gaan staan op je surfboard. Ik was toen blij dat ik mijn eerste les op de rivier had gehad. Uiteindelijk is het gelukt om een aantal keer te gaan staan, maar wat was dat surfen vermoeiend. Maandagavond lagen we net heerlijk te slapen toen het begon te stormen. Het regende en onweerde ontzettend hard. Ik heb mijn ogen maar dicht gehouden, zodat ik niet kon zien hoe snel de klap na de flits kwam. De volgende dag hoorden we dat een aantal klappen behoorlijk in de buurt waren. Dinsdsg was onze laatste surfles. We zijn weer naar een andere zee geweest en hebben behoorlijk wat golven gepakt. Alleen had ik de pech dat ik op het eind van de ochtend mijn surfboard tegen mijn gezicht kreeg, gevolg een snee in mijn mond. Gelukkig was dit binnen een aantal dagen genezen. In de 'arts factory' werden verschillencd workshops gegeven. Dinsdagmiddag middag hebben we een workshop acrobatische yoga gevolgd. We hadden verwacht dat het zweverig zou worden, maar het was ontzettend leuk! Woensdag 19 maart was mijn verjaardag! Toen ik 's ochtends terug kwam uit de badkamer lagen er cadeautjes en briefjes op mijn bed. Ze waren me in Nederland dus niet vergeten. We hebben lekker ontbeten en zijn weer vertrokken naar het andere hostel in Byron Bay. Hier zouden we namelijk nog één nacht slapen. Het weer was niet echt top, dus we hebben rustig aan gedaan, een wasje gedraaid en 's avonds uit eten en op stap geweest. Donderdagochtend moesten we weer vroeg de bus hebben naar surfers Paradise. De klok werd een uur terug gezet, dus we kwamen daar om 8.30 uur aan. We zijn naar het hostel gegaan om onze spullen op te slaan. We hebben wat liggen slapen, want de wekker was 's ochtends wel erg vroeg gegaan. We hadden een klein dorpje verwacht, maar Surfers Paradise was een grote stad. We hadden het idee dat we in Miami waren met alle hoge wolkenkrabbers. 's Middags zijn we even wezen winkelen, hier zijn we namelijk erg goed in. Voor vrijdag, zaterdag en zondag stonden er pretparken op het programma. We zijn vrijdag naar WB Movie World geweest. Een erg leuk pretpark met achtbanen waar we ontzettend hard in hebben gegild. Er waren achtbanen waar je met een enorme snelheid werd afgeschoten, liften waarmee je omhoog ging of achtbanen waarin je stukjes achteruit ging. De python was hier niks bij. Zaterdag zijn we naar Wet 'n Wild geweest. Een waterpretpark met heel veel glijbanen. Ook hier hebben we onze stemmen weer goed gebruikt en ontzettend gelachen. Zondag zijn we naar Seaworld geweest. Dit is te vergelijken met het Dolfinarium. Er waren verschillende shows en ook twee achtbanen. We werden in de ene achtbaan zo nat dat we de hele dag met natte kleren hebben gelopen. Na deze drie dagen waren we ontzettend moe en niet meer vooruit te branden. Maandag zijn we met de bus naar Brisbane vertrokken, dit was ongeveer 1,5 uur rijden. We hebben de stad een beetje verkend en zijn vroeg ons bed ingedoken. Het regent hier sinds dinsdag, dus dat is minder. Dinsdag hebben we een boottocht door Brisbane gemaakt en gisteren zijn we naar het koala centrum geweest. We hebben een koala vastgehouden en kangoeroes geaaid. Vandaag regent het de hele ochtend al, dus we zullen niet veel gaan doen. Als de was klaar is kunnen we onze koffer weer inpakken, want morgen vertrekken we naar Noosa!

Liefs José

Aangekomen in Sydney

Hey allemaal,

Hier de eerste blog vanuit het verre Australie! Dinsdagavond 4 maart hebben Hendrien en Tom mij naar Schiphol gebracht. Daar aangekomen was Kiki al aan het wachten. Toen we onze bagage lieten inchecken werd er meteen gekeken of we een visum voor Australie hadden. Ons visum bleek goed te zijn, dus dit was al een hele opluchting. Onze eerste vlucht was om 22.00 uur naar Dubai. Deze vlucht duurde 6,5 uur. In Dubai aangekomen moesten we 2,5 uur wachten voor we door zouden vliegen naar Sydney. Toen we om 11.00 uur in het vliegtuig zaten bleek er een technische storing te zijn. Deze heeft uiteindelijk vier uur geduurd. We hebben dus eerst vier uur in het vliegtuig gezeten voor we aan onze vlucht van 13 uur gingen beginnen. Op donderdagochtend zijn we om 11.00 uur aangekomen in Sydney. Kiki en ik waren allebei behoorlijk moe door de tijdsverschillen. Het is in Sydney 10 uur later dan in Nederland. We waren allebei een beetje bang voor de douane, maar dat was een eitje! In het vliegtuig hebben we een kaart in moeten vullen of we iets aan wilden geven en wat de reden van ons bezoek was. Hier werden geen vragen over gesteld bij de douane. Bij de quarantaine moesten we in een rij gaan staan, zodat er een hond langs kon lopen om te ruiken of we iets bij ons hadden. Toen dit gedaan was mochten we doorlopen en waren we in Australie! We hebben een taxi genomen naar het hostel. Daar aangekomen ingecheckt en eerst maar een douche genomen. We slapen op een gemengde zes persoons kamer. De rest van de dag hebben we de stad een beetje verkend en zijn we op tijd gaan slapen. De jetlag was behoorlijk aanwezig. Vrijdag hebben we onze reis gepland. We slapen nu in een hostel van de organisatie Nomad. Nomad heeft hostels aan de hele oostkust van Australie en Nieuw Zeeland. We hebben onze reis samen met een medewerker samengesteld. We gaan via de oostkust omhoog reizen naar Cairns. Vanuit daar vliegen we naar Auckland in Nieuw Zeeland. Daar gaan we rondreizen om uiteindelijk te eindigen in Christchurch. Vanuit daar vliegen we naar Melbourn om uiteindelijk met de bus weer terug te gaan naar Sydney. Zaterdag hebben we een bus naar Bondi Beach gepakt. We hebben heerlijk van de zon genoten en zelfs gezwommen in de zee. Elke zaterdagavond is er vuurwerk bij Darling Harbour. We zijn hierheen geweest, maar waren eigenlijk net iets te laat dus we hebben niet alles gezien. Zondag zijn we naar de Harbour Bridge en het Opera House geweest. Het is mooi om gezien te hebben, maar verder niet heel speciaal. Maandag zijn we naar de Sydney Skytower gelopen. In deze toren is een winkelcentrum, dus we hebben wat rondgeneusd. Daarna zijn we via het Hyde park naar de Paddy's market gelopen. We dachten dat dit een markt was, maar dit bleek ook weer een winkelcentrum te zijn. We hebben net onze koffers gepakt, want morgenavond gaan we met een nachtbus naar Byron Bay. Dit is de eerste plaats waar we gaan verblijven. We moeten om 10.00 uur uitchecken, maar kunnen onze spullen hier opslaan tot we 's avonds om 19.00 uur vertrokken. Het volgende verhaal zal weer vanuit een volgende plaats komen. Liefs!

De laatste paar dagen

Hi!

Het is alweer tijd voor mijn laatste blog. Maandagnacht vlieg ik namelijk terug naar Nederland. Ik zal jullie updaten over mijn laatste paar weken hier. Maandag 13 januari ben ik op mijn nieuwe project begonnen. Ik kwam om 08.00 uur aan en ben naar de creche gebracht. Er zijn drie verschillende klaslokalen voor de verschillende leeftijden van de kinderen. Ik heb in de klas van de baby's gewerkt. Deze kinderen hebben een leeftijd van 0 tot 18 maanden.De moeders van de kinderen wonen inhetzelfde gebouw als waar de creche is.De moedersgaan naar hun werk toe of worden geschoold terwijl de kinderen naar de creche worden gebracht. Ik heb helaas erg weinig uitleg gekregen over de organisatieof de verhalen van de moeders. Ik kreeg het idee dat ze te veel vrijwilligers hadden en daardoor geen zin meer hadden om alles uit te leggen.De eerste dag ging de lerares van de babyklas weg en ze kwam 's middags pas terug, bleek dat ze naar het ziekenhuis was geweest. De dagen erna waren hetzelfde, de leraresging telkens weg en ik was alleen met twee andere vrijwilligers in de babyklas. Dit is weer typisch Zuid- Afrikaans. Dinsdagde 14e is Jamie vertrokken uit het huis. Ze ging namelijk een trip maken voordrie weken. Het was toch wel erg raar dat ik hieralleen achterbleef. Zaterdagavond voelde ik me niet fit, maar ik hoopte dat ik niet ziek ging worden. Ikzou op zondag namelijk naar een kerkdienst in de township gaan. Helaas is dit niet doorgegaan, ik had een flinke griep te pakken. Ik ben de hele week dan ook thuis gebleven en heb erg weinig gedaan. 27, 28 en 29 Januari ben ik nog naar het project geweest. Dit waren mijn laatste dagen, omdat ik had besloten om de laatste week vrij tenemen. Vorige week donderdag ben ik met mensen van de kerk naar de Samora township geweest. Dekerk heeft hier verschillende projecten zoals 18 chreches, een keuken en ze geven voorlichting. Elke donderdag komen alle leraressen van de creches bijeen voor een meeting. Afgelopen donderdag ging de meeting over 'goals' in het leven. De pastor wil de leraressen laten nadenken over 'goals' in het leven. Dus wat willen de vrouwen bereikt hebbenaan het eind van het jaar. Het is schrijnend om te zien hoe de mensen leven in de township en ik heb daarom ook besloten om een groot gedeelte van het geld van de familie te geven aan de kerk, zodat ze het kunnen besteden aan projecten. De kerk werkt samen met een organisatie die 'Stop Hunger' heet. Ze willen de kinderen in de Siqualo creche voorzien van een maaltijd. Om dit te kunnen bereiken hebben ze glazen, mokken, lepels, keukengerei enz nodig.Met het gelddat ik heb opgehaald kan dit voor een deel bereikt worden. Als jullie meer willen weten over de kerk kunnen jullieop de volgende website kijken:http://life-church.co.za/capetown/Een klein gedeelte van het geld heb ik besteed aan het Nazareth House. Ik heb samen met Jamie pampers en babydoekjes gekocht voor de kinderen. Verder had ik nog twee zakken met kleding van oud vrijwilligers die ik ook aan hun heb gegeven. Meer informatie over het Nazareth House kunnen jullie vinden op: http://www.nazhouse.org.za/Het einde van mijn reis komt nu echt in zicht. Maandagavond vertrek ik naar het vliegveld en om 00.15 vertrekt mijn vliegtuig. Als alles goed gaat ben ik om 14.00 uur in Dusseldorf. Het afscheid zal lastig worden, maar ik ga optimaal genieten van mijn laatste dagen!

Nog maar vijf weken!

Hai allemaal,

Tijd voor een update. Eerste kerstdag was het hier prachtig weer. Ik ben 's ochtends eerst naar de kerk geweest en daarna met Jamie naar het strand. 's Avond ben ik met Jamie en Lara uit eten geweest, we waren maar met drieën in het huis. Ik heb een heerlijke dag gehad, maar het voelde totaal niet als kerst. Tweede kerstdag wordt hier 'Boxing Day' genoemd. Eigenlijk heb ik met Jamie de hele dag lui op de bank gelegen. We kunnen regelmatig de laptop van de huisbaas gebruiken, dus die hadden we aangesloten op de televisie en zo konden we tv programma's terug kijken via uitzendig gemist. Vrijdag ben ik samen met Jamie en Austin naar het pretpark 'Ratanga Junction' geweest. Ik ben voor de eerste keer met de trein geweest. Eigenlijk werkt dit precies hetzelfde als in Nederland, alleen is alles oud. Maargoed eerste klas reizen kost dan ook maar 20 rand, dus ongeveer 1,50 in euros. Aan het eind van de middag wilde we de trein weer terug pakken, maar het bleek dat ze de zaterdag dienstregeling reden en aangezien de trein net voor onze neus wegreed zouden we 1,5 uur moeten wachten. We hebben dus maar besloten om een taxi naar huis te pakken. Voor zaterdag stond er weer een uitstapje gepland. Om 8.15 uur werden we opgehaald door de BazBus. We zijn als eerste naar HoutBay geweest. Hier was ik al geweest met de blue bus tour, maar er waren verschillende souvenier kraampjes dus ik heb me wel vermaakt voor een uurtje. Daarna zijn we doorgereden naar Chapman's Peak Drive. Dit is een berg waarover je een mooi uitzicht hebt over Houtbay. We hebben hier wat gegeten en gedronken. Daarna zijn we doorgereden naar Simon's Town. Dit is een dorpje aan het strand waar pinguins leven. We hebben foto's genomen en zijn doorgereden naar Cape Point. Hier kregen we allemaal een fiets en een erg charmante helm (die veel te groot was). We gingen ongeveer 5 kilometer fietsen naar de plek waar we gingen lunchen. Ongeveer twee kilometer voor het eindpunt schakelde ik iets te enthousiast waardoor mijn ketting eraf lag. Ik heb een eindje gelopen en daarna kwam een afdaling dus ik ben weer rustig op mijn fiets gaan zitten. Na de fietstocht een heerlijke lunch gehad. We konden onze eigen sandwich maken en er was vers fruit, chips, snoepjes, van alles. Na de lunch zijn we doorgereden naar een ander punt van Cape Point. Hier konden we een berg beklimmen naar een vuurtoren. Er was een kans dat we bavianen tegen zouden komen. De bavianen zijn we niet tegen gekomen, maar we hebben ze wel geroken. Wat een lucht hing daar op die berg. Als laatste zijn we naar Cape of Good Hope gereden. Weer tijd om foto's te maken om vervolgens terug te keren naar Kaapstad. We moesten ongeveer 1,5 uur rijden voor we weer thuis waren. Het was een geslaagd dagje en Jamie en ik konden weer een aantal dingen van onze to do list afstrepen. Zondag de 29e ben ik met een aantal mensen uit het huis en Kevin (onze huisbaas) naar Mzoli's geweest. Dit is een 'restaurant'in de township. Je koopt er je vlees, krijgt een nummer zodat je een tafel kunt gaan zoeken en het vlees wordt voor je gebraaid. Het was er alleen zo ontzetten druk dat we ons vlees ongebraden hebben opgehaald en naar Kevin's moeders huis zijn gegaan. Hier waren een aantal vrienden van Kevin, dus we hebben de hele dag gechilled in de zon en het zwembad. De mensen is Zuid afrika zijn zo vriendelijk, het is net of je ze al jaren kent. Op maandag ben ik naar het Nazareth House geweest met Jamie. Jamie had deze instelling gevonden op internet. In deze instelling wonen de arme ouderen van Kaapstad. Er is 24 uurs zorg aanwezig. In een ander gedeelte van de instelling wonen kinderen die geen ouders meer hebben, niet meer thuis kunnen wonen of te vondeling zijn gelegd. Er is ook een groep kinderen die verpleegkundige zorg nodig hebben zoals sondevoeding. De kinderen wonen in verschillende groepen en worden opgevoed door 'moeders'. Er is een klaslokaal waar ze de basis dingen leren, maar er zijn bijvoorbeeld ook fysiotherapeuten die op vrijwilige basis de gehandicapte kinderen komen behandelen. De instelling krijgt per maand 1200 rand voor één kind, dat is ongeveer 100 euro. Ze zijn dus vooral afhankelijk van sponsers om spullen voor de kinderen te kunnen kopen. Erg indrukwekkend om te zien hoe het er hier aan toe gaat. Oudjaarsavond ben ik met een aantal mensen uit het huis naar Waterfront geweest. Dit is het grote winkelcentrum in Kaapstad. Er kwamen artiesten optreden. We probeerden een tafel te regelen, maar het was er zo druk dat dit niet luktte. Na een tijd doelloos rondgelopen te hebben zijn we terug gelopen naar de hoofdweg. Hier waren ook geen tafels meer beschikbaar. Een aantal meiden besloten om een taxi naar Longstreet te pakken. Ik heb om 23.00 uur besloten om een taxi naar Kevins mam te pakken. Hier waren we namelijk ook uitgenodigd voor oudjaars avond, maar niemand wilde gaan. Rond 00.30 ben ik daar aangekomen en heb een ontzettend leuke nacht gehad. Nieuwjaarsdag heb ik weinig bijzonders gedaan, het was vooral bijkomen van de nacht ervoor. De afgelopen twee weken heb ik in de babyclinic gewerkt. Zuster Noelle is altijd erg blij met de hulp. Een aantal weken geleden kwam er een babytje van 14 weken oud. De tante zorgde voor het meisje, omdat de moeder van het meisje een aantal dagen daarvoor was overleden aan een longontsteking. De vader van het kind was niet in beeld. De tante had zelf ook een kindje van 4 maanden, dus ze had twee baby's om voor te zorgen en alleen haar man kon werken. Het werkt hier in Zuid Afria anders qua financiën dan in Nederland. Er zijn zover ik weet geen instanties waarbij deze tante aan kan kloppen. Ik heb daarom besloten om een aantal spullen te kopen van het geld dat ik van de familie heb gekregen. Ik heb verschillende kleertjes, slabben en een dekentje gekocht voor het babytje. Afgelopen dinsdag heb ik deze spullen aan de tante gegeven. We hebben emailadressen uitgewisseld, dus ik hoop dat we contact kunnen houden. Dinsdag zijn Gijs en ik begonnen met ons 'verfproject' van de babyclinic. We wilden graag de babyclinic opknappen, omdat het er niet erg kindvriendelijk uitzag. We hebben een winnie the pooh op de deur geverfd en een tijgertje en knorretje op verschillende muren. Verder hebben we de hele babyclinic opgeruimd en dus een hele hoop troep weggegooid. Tijdens het opruimen kwamen we het ABC tegen, dus dit hebben we in de gang op de muur geplakt. Het ziet er nu veel beter uit en onze collega's zijn ons erg dankbaar! Morgen is helaas alweer mijn laatste dag in het ziekenhuis. Ik heb net samen met Jamie appelboterkoek gebakken om onze collega's te bedanken. Maandag ga ik op een ander project beginnen, maar daar horen jullie nog meer over. Alvast een fijn weekend voor iedereen! Liefs José

De tijd vliegt!

Hallo allemaal,

Hierbij weer een nieuw verhaal vanuit Kaapstad, want de tijd vliegt. Zondag 8 december heb ik samen met Jamie de blue bus tour gedaan. Dit is een hop on - hop off bus. Er zijn dus verschillende plaatsen waar je in en uit kunt stappen. Als eerste zijn we uitgestapt bij World of Birds. Een kleine dierentuin met veel verschillende soorten vogels, maar ze hadden er ook apen. We zijn hier zo'n twee uur geweest en hebben toen weer de bus gepakt. Onze volgende stop was de Imizamo Yethu Township. We hebben een rondleiding gekregen door deze township. De gids vertelde dat er één groot probleem in de township was, drank. Dit was ook wel te zien. We waren er rond 13.00 uur en het enige wat de mensen aan het doen waren was drinken. Iedereen zat buiten op de straat met bier of sterke drank. Na de rondleiding zijn we weer verder gegaan met de bus. Onze laatste stop was de Mariner's Wharf in Houtbay. Dit is een toeristisch vissersdorpje. Er zijn verschillende winkeltjes, er is een strand en je kunt er natuurlijk vis eten. Rond 17.00 uur waren we weer thuis. Op maandag zijn ze in het huis begonnen met de renovaties van de badkamers. Alles wordt eruit gesloopt en opnieuw opgebouwd. Dat betekent wel dat we nog maar één douche en één toilet tot onze beschikking hebben. Gelukkig zijn we ook nog maar met zes mensen in het huis. Vorige week woensdag ben ik naar een herdenkingsdienst voor Nelson Mandela geweest. Dit was in het stadion. Er waren verschillende sprekers en artiesten. Het was een echt feestje. Vrijdag ben ik naar de Home Affairs geweest om mijn visum te regelen. Ik moest mijn visum namelijk met een maand verlengen, omdat een toeristen visum maar voor drie maanden geldig is. Ik ben er samen met Jamie vier uur geweest. De werknemers waren niet erg vrijgevig met het geven van informatie en elke keer hadden ze iets anders te zeuren. Zo hadden we bijvoorbeeld geen brief met de reden waarom we in Kaapstad zijn. De oplossing; je schrijft op een a4tje dat je toerist bent, meer van Kaapstad wil zien en je daarom je visum graag wil verlengen. Dit wordt dan ook nog serieus goed gekeurd. Uiteindelijk konden we naar de balie om te betalen. Uiteindelijk hebben we een brief gekregen en het bonnetje dat we hebben betaald. Of we ooit ons visum gaan zien is de vraag, want we hebben al verhalen gehoord dat zes weken wachten makkelijk zes maanden kunnen worden. Maandag was het Reconcilation Day, een nationale feestdag in Zuid-Afrika. Ik ben met Jamie naar het stadion geweest. Buiten was een podium opgebouwd waar verschillende artiesten kwamen. We hebben lekker genoten van de muziek en de zon. Het was namelijk behoorlijk warm deze week. Temperaturen van 27 tot 30 graden zijn nu heel normaal. Gelukkig is het in het huis lekker koel. De badkamers zijn ondertussen bijna klaar. Vandaag kunnen we ze voor het eerst gebruiken. De afgelopen week hebben ze ook nog even alle wieltjes onder de boxen vervangen en de vloer in mijn kamer geschuurd en geverfd.Ik ben dus constant bezig om mijn spullen te verhuizen en slaap in andere kamers. Of we blij zijn met de nieuwe badkamers is nog maar de vraag. In één douche hangt nog geen douchekop, in de andere douche kan de deur niet normaal dicht omdat alles scheef is, er is geen plaats meer om je spullen neer te leggen en de hele ruimte staat blank als iemand een douche heeft genomen. Typisch afrikaans dus, niet nadenken maar doen. Maar ook hier zullen we wel weer aan wennen. Over drie dagen is het alweer kerst. Het is moeilijk voor te stellen dat het bij jullie koud is en dat jullie natuurlijk allemaal hopen op een witte kerst. Mijn plannen voor kerst zijn nog niet helemaal bekend. We zijn die dag maar met drie personen in het huis, dus we gaan waarschijnlijk ergens wat eten en genieten van de zon. Op mijn volgende blog zullen jullie de definitieve plannen wel lezen. In ieder geval iedereen hele fijne kerstdagen toegewenst!

Liefs José